De historie van Supersister:
1968
Vier Haagse jongens: Robert-Jan Stips (zang en toetsen), Sacha van Geest (fluit), Marco Vrolijk (drums) en Ron van Eck (bas) richten in 1968 aan een Haags gymnasium de band Sweet O.K. Supersister op. De naam verandert spoedig in Supersister en de formatie ontgroeit het Haags 'scholencircuit' snel. In Maart spelen ze tijdens de opening van poptempel Paradiso.
1970
De progressieve muziek van het viertal valt op in het Den Haag dat in die tijd bol staat van de beat- en rockgroepen die het zoeken in het couplet-refrein werk. De band verwerft zich dan een heel eigen plaats in het clubcircuit, waardoor ze uitgroeit tot speer-punt van de Provadya?-scene (de Haagse provo/hippie scene). In het voorjaar van 1970 verschijnt als eerste single She Was Naked. Het levert Supersister een hit en een platencontract bij Polydor op. De groep mag dan samen met producer Hans van Oosterhout de debuutelpee Present From Nancy opnemen. Supersister ontpopt zich op deze plaat als een echte elpeegroep, lange nummers met veel tempo- en stijlwisselingen naar het voorbeeld van buitenlandse groepen als Soft Machine, Pink Floyd en Frank Zappa & The Mothers Of Invention. De single Fancy Nancy doet niet veel, maar de lp verkoopt aardig goed.
1971
Begin van het jaar verschijnt als voorbode van To The Highest Bidder de single A Girl Named You, verder dan de tipparade komt het nummer niet. Supersister's naam is dan echter al wel zo groot dat ze op Pinkpop, overigens toen een nog niet zo groot en belangrijk festival als later, mogen aantreden. De single No Tree Will Grow doet eveneens weinig, ook al probeert de platenmaatschappij het twee keer (de tweede keer met A Girl Named You als b-kant). De elpee To The Highest Bidder vestigt echter de naam van Supersister als progressieve albumgroep.
1972
Supersister toert constant door het land en is mede door de humoristische teksten en veelzijdige muzikale aanpak een graag geziene groep in menig jongerencentrum. De single Radio, een voorbode van de derde elpee Pudding En Gisteren, is een hoogtepunt in het oeuvre van de band en schiet vlot de hitparade binnen. Supersister presenteert Pudding En Gisteren op de planken als een theatervoorstelling met het Nederlands Danstheater. In het najaar verschijnt er een verzamelaar in de serie Superstarshine. Hierop staat onder meer een nog niet eerder uitgebrachte live-uitvoering van het nummer Wow. Deze versie, met een lange, droogkomische aankondiging door Stips, groeit uit tot een waar cultfenomeen. Je kunt in die tijd geen feestje bezoeken zonder het nummer te horen.
1973
Supersister krijgt een Edison voor Pudding En Gisteren, een erkenning voor de unieke plaats van de formatie in de Nederlandse popwereld. Een studio-uitvoering van Wow wordt op single uitgebracht, maar doet niks. In de band begint het dan te rommelen. Stips en van Eck zijn het zat om steeds met hetzelfde materiaal langs de bekende zalen te trekken en willen muzikaal gezien een andere kant op. De volgende plaat zou een thema-album moeten worden over Alexander de Grote, en meer vanuit een jazzrock-achtige benadering moeten ontstaan. Marco Vrolijk en Sacha van Geest verlaten dan de band. Vrolijk gaat naar CCC Inc. Van Geest gaat niet gelijk naar een andere groep, maar trekt zich terug om in stilte aan zijn eigen projecten te werken. Als vervangers worden drummer Herman van Boeyen (ex-Livin' Blues) en blaasvituoos Charlie Mariano (een Amerikaan met een rijk verleden in jazz-kringen, de bekendste bands waar hij deel van uitmaakte zijn Ambush, Chris Hinze en Embryo). Met deze nieuwe bezetting gaat Supersister in september onder leiding van de vermaarde Georgio Gomelski in de Manor studio bij Oxford opnamen maken voor de vierde elpee. Iskander is een andersoortige plaat dan de drie voorgaande. Er is een prominente rol voor Charlie Mariano en zijn diverse blaasinstrumenten (sax, klarinet, fluit en hobo) en de invalshoek is geïmproviseerde jazzy muziek. De van Iskander afkomstige single Bagoas brengt het niet verder dan de tipparade.
1974
De plaat Iskander heeft niet het succes wat ervan verwacht wordt. De oorspronkelijke fans hebben duidelijk moeite met het nieuwe Supersistergeluid en blijkbaar vinden veel mensen de nieuwe sound te moeilijk. Voor Charlie Mariano is dat aanleiding om alweer op te stappen, hij gaat naar Porkpie. Als gastmuzikanten worden Rob Kruisman (ex-Bintangs) op sax en fluit en John Schuursma (ex-Brainbox) op gitaar toegevoegd. Opzien baart de formatie door de van Soft Machine bekende saxofonist Elton Dean aan te trekken. Alle veranderingen hebben geen heilzame werking. De magie is verdwenen en al snel valt de band uit elkaar. Robert Jan Stips gaat naar de Golden Earring, Herman van Boeyen vertrekt naar Red, White & Blue, Ron van Eck richt de formatie Stamp 'n Go op, Rob Kruisman versterkt de gelederen van Carlsberg, John Schuursma verdwijnt richting jazz-rock groep Third Eye en Elton Dean gaat terug naar Engeland. Polydor probeert het succes van de Superstarshine te herhalen middels de serie Startrack, maar doet niet veel. Sacha van Geest brengt onder de verwarrende naam Sweet O.K. Supersister de solo-plaat Spiral Staircase uit
1975
De lp Spiral Staircase doet weinig, maar de in samenwerking met de steelband Los Alegres gemaakte single Coconut Woman wordt nog wel een hitje. Het album krijgt op 15 februari in Paradiso een eenmalige uitvoering met hulp van onder meer George Kooymans en Cesar Zuiderwijk van Golden Earring, Herman van Boeyen van Vitesse, Hans Lafaille van Cuby+Blizzards, Cees van Leeuwen (ex-Kayak) en Josée van Iersel van Gruppo Sportivo. Na deze aktiviteiten trekt hij zich terug uit de muziek om een succesvolle carrière als grafisch ontwerper te beginnen.
2000
Speciaal voor het Progfest festival in Los Angeles komt de originele bezetting van Supersister weer bij elkaar. Ze spelen drie keer op het festival op 1, 2 en 3 september. Voor de band naar Amerika afreist doen ze een try out optreden in de Delftse club Speakers. Naar aanleiding van de reünie verschijnt het album Memories Are New met nooit eerder uitgebrachte opnames uit de jaren zestig en zeventig. Het album bevat o.a. live materiaal opgenomen met orkest van de Duitse omroep NDR en zelfs Nederlandstalige songs. Robert-Jan Stips begint onder de naam De Geheelontkenners een project met DJ Ardy Besemer en dichter Bart Chabot. Supersister doet twee optredens in Nederland
2001
De reünie-tour wordt in mei vervolgd met drie optredens: in de Oosterpoort te Groningen en twee maal in thuishaven Den Haag. Op zondag 29 juli overlijdt fluitist Sacha van Geest tijdens een vakantie in Malta aan de gevolgen van een hartaanval. Volgens Robert Jan Stips betekent de dood van Van Geest vrijwel zeker het einde van de band. In oktober verschijnt nog wel een album met opnamen van het optreden in Paradiso. In Japan wordt een speciale editie uitgegeven van Memories Are New. Opnamen van het reünie-optreden in Paradiso verschijnen op de dubbel-cd Supersisterious.
2011
Supersister zou weer gaan optreden op het Progfest. Kort na een televieoptreden bij de VPRO, waar ze “She was naked” speelde, overleed Ron van Eck.....
Hiermee is een definitief einde gekomen aan SUPERSISTER.
2013
Er verschijnt onder het label pseudonym records de dubbel LP Long Live Supersister! met niet eerder uitgebrachte live-opnames. Even later wordt deze ook op CD uitgebracht.
2016
Supersister herleeft weer door een solo optreden van Robert Jan, hij speelt op 3 Grand Pianos op weergaloze wijze het repertoire van Supersister......
2019
Zo’n 50 jaar na dato neemt Robert Jan Stips – tussen zijn bezigheden met de NITS door – de uitdaging aan nieuwe songs in de stijl van zijn legendarische eerste groep SUPERSISTER te schrijven.
Onder de naam ‘SUPERSISTER PROJEKT 2019’ heeft hij dit materiaal met een aantal muziekvrienden-door-het-leven, onder het wakend oog van Het Uur van de Wolf *, opgenomen en ligt het album ‘RETSIS REPUS’ eind maart klaar voor release.
Stips: “Niemand speelt dwarsfluit zoals Sacha van Geest en niemand kan bassen als Ron van Eck dat deed…”. Daarom heeft Robert Jan gekozen voor een totaal andere, niet vergelijkbare bezetting en heeft hij twee strijkers en twee trombones toegevoegd aan de basis van bas, drums en toetsen. Het Supersister typerende ontbreken van gitaar houdt dus wél stand…!
2020
Na een
Radiostilte verschijnt eind december geheel onverwacht de biografie Looking Back Naked, een dikke pil met alles wat je wil weten over Supersister. Tegelijkertijd verschijnt ook een CD onder dezelfde naam met daarop niet eerder uitgebrachte nummers/uitvoeringen.
Wordt vervolgd, want Supersister blijft voortleven.....